Communist Party of the Philippines demands release of two captured leaders

24 March 2014. A World to Win News Service. On 22 March the Philippine government announced the arrest of two leading members of the Communist Party of the Philippines (CPP), Benito Tiamzon and Wilma Austria, whom it called the party’s Chairman and General Secretary, respectively. The two were reportedly captured along with five other people in central Cebu Province in the Western Visayas islands, an area devastated by Typhon Yolanda (Haiyan) last year. Wilma Austria had been captured once before, in the 1990s, but escaped. The government had set a bounty of 120,000 dollars on Benito Tiamzon’s head.

As the party describes itself, “The CPP was re-established on 16 December, 1968 on the theoretical foundations of Marxism-Leninism-Maoism. It is the advanced detachment of the Filipino proletariat leading the new-democratic revolution. The CPP organizes and leads the New People’s Army that wages revolutionary armed struggle in the countryside.”

The CPP and the National Democratic Front of the Philippines (NDFP) demanded that the two be released, stating that the arrest was in violation of a 1995 agreement guaranteeing the safe conduct and free passage of persons advising the NDFP in its peace negotiations with the government under the auspices of Norway. Those talks have been stalled since 2011. So far the Aquino government has rejected the argument that Tiamzon and Austria are entitled to that legal protection from arrest.

U.S. President Barack Obama is due to visit the Philippines in mid-April. These arrests came a week after the CPP denounced the Philippine government of President Benigno Aquino for preparing a treaty, under negotiation for the past several years, to be signed on that occasion. It would allow the U.S. access to Philippine military bases and to set up American facilities within those bases. The CPP said that the Philippine government is already expanding existing camps and bases, especially naval, and setting up new ones. “This agreement is a throwback to the era of U.S. military bases, where thousands of U.S. combat troops, their warships, jet fighters, communication facilities, nuclear weapons and other weapons of mass destruction were stationed within the country, and where the bases were used as launching pads for aggression in defence of U.S. interests,” said the CPP.

The arrest of the two CPP leaders and the preparation of the treaty were linked together as “welcome gifts” for Obama. According to some commentators, the arrests were also meant to counter activities to celebrate the 45^th anniversary of the founding of the New People’s Army on 29 March. (See Philippine Revolution Web Central)

Following is a 23 March statement by the CPP:

CPP condemns arrest of senior leaders investigating conditions, overseeing rehabilitation in the Visayas

The Communist Party of the Philippines (CPP) condemns in the strongest terms the reported arrest yesterday of Benito Tiamzon and Wilma Austria. Tiamzon and Austria are both senior cadres of the CPP Central Committee and consultants of the National Democratic Front of the Philippines (NDFP) in peace negotiations with the government of the Republic of the Philippines (GPH).

At the time of their arrest, both Tiamzon and Austria were performing tasks and duties assigned to them by the CPP and the NDFP. Up to recently, both were busy conducting first hand investigation into the conditions of the working class people in the Visayas region whose lives were devastated by supertyphoon Yolanda (Haiyan) and who continue to suffer from the Aquino regime’s antipeople, crony-controlled, corrupt and grossly inept response to the calamity.

Both were closely monitoring the efforts of the New People’s Army (NPA) in carrying out rehabilitation work in devastated regions. They were receiving reports from NPA commands about efforts to mobilize Red fighters to help build communal farms, till the land and mobilize and distribute seeds and other agricultural resources from the NDFP.

Austria, who has been among the country’s stalwarts in upholding and bannering the rights of women, is gravely concerned with the situation of women and children after the calamity, and has been vigorously calling on all revolutionary forces to work hard to expose their sufferings and extend all possible effort to alleviate their conditions. She was utterly indignant at having learned that substantial amounts of relief goods had rotted at the Aquino government’s warehouses while the people of Tacloban continue to suffer from lack of food, shelter and income.

Tiamzon, himself, has been actively looking into the widespread devastation wrought by the storm on the agricultural economy and fishing communities of Eastern Visayas, Cebu, Panay and Negros. He was personally looking into studies estimating the actual damage on agriculture and fisheries to be at P75-80 billion, contrary to the Aquino regime’s grossly understated estimate of P15 billion which help justify the allocation of bigger funds to his crony’s big business infrastructure projects.

As peace consultants of the NDFP, the arrest of Tiamzon and Austria further imperil peace negotiations between the GPH and the NDFP. The CPP condemns the Aquino regime for outrightly violating the Joint Agreement on Safety and Immunity Guarantees (JASIG) in carrying out the arrest and detention of Tiamzon and Austria. They are both publicly known figures in peace negotiations. The NDFP has further identified both Tiamzon and Austria as holders of documents of identification counter-verified by then officials of the GPH.

The CPP condemns the Aquino regime and its armed forces for filing a slew of trumped-up criminal charges against Tiamzon and Austria. The CPP condemns the media campaign being conducted by   Malacanang  [the presidential palace]  and the AFP [Armed forces of the Philippines] to demonize Tiamzon and Austria by depicting them as common criminals.

Such effort by the Aquino regime seeks to draw away attention from the public flak it is getting for its lies, corruption and ineptness, especially at the heels of its monumental failures in addressing the urgent demands of the people of the Visayas devastated by the supertyphoon. The Aquino regime is increasingly isolated from the people because of its contempt and disregard for the socio-economic conditions of millions of workers and peasants who suffer from its wrong economic policies that prioritize the interests of its cronies and its foreign big business bosses.

As leaders of the CPP, Tiamzon and Austria are the opposite of the landlord Aquino and his coterie of corrupt officials. Tiamzon and Austria are the epitome of simple living. Neither of them own a private home nor drive their own sports car. Neither do they play with guns for fun or personal satisfaction. They are not like Aquino and his officials who plunder public funds to aggrandize themselves or perpetuate their political rule.

Despite their age and health conditions, both Tiamzon and Austria continue to travel great distances in the rural areas in order to reach the farthest peasant homes and be among the most downtrodden masses. Unlike Aquino who was totally clueless of the conditions of the people in the path of supertyphoon Yolanda, Tiamzon and Austria were among the peasant masses when the winds ravaged through the Visayas. Unlike Aquino who took four days to act, Tiamzon and Austria immediately mobilized the CPP’s forces to carry out relief work and help in the rehabilitation of the peasant masses who suffered grave devastation of their crops and livelihood.

The CPP demands the immediate release of Tiamzon and Austria, as well as all their companions, and the dropping of all criminal charges against them. The CPP demands that the Aquino regime accord them the right to counsel and medical attention. Austria has severe asthma, and suffers both from a serious kidney ailment and spinal bone degeneration secondary to osteoporosis and is in need of constant medical care.

The CPP, together with the workers, peasants and downtrodden masses and all their revolutionary forces, deplore the arrest of Tiamzon and Austria. Their arrest forms part of the general trend of repression under the Aquino regime. Daily, the landlord Aquino seeks to perpetuate the oppressive and exploitative system by unleashing his attack dogs, armed and supported with U.S. military financing, against the peasant masses and workers, who stand up for their rights and voice their demands.

While the wisdom and guidance of individual leaders is important, the advance of the revolutionary struggle depends more on the collective wisdom, determination and organization of the revolutionary masses. The arrest of Tiamzon and Austria will not stop the main trend of advance of the people’s war.

It is the Aquino regime’s puppetry, corruption, brutality and mendacity that teach the Filipino people about the need to wage revolutionary resistance. They are thus ever determined to advance along the path of widespread mass struggles and revolutionary armed resistance in order to achieve national and social liberation.

Caste Away Illusions! Boycott Elections!

The filthy scramble for seats. A deluge of defections. Casteist and communal calculations in evaluating candidates’ prospects. A sickening repetition of false promises. Crores of black money pumped in to buy allegiances and votes – make no mistake, that ugly spectacle of parliamentary elections is on.

The rulers tell us that this is our golden opportunity to make choices.

Choose between whom?

When all of them insist on more of imperialist globalisation …

When all of them avoid any meaningful steps to end feudal exploitation and oppression …

When all of them approve of even more brutal repression against those who fight back …

When all of them shamelessly record their swelling personal wealth, election after election …

Where is the difference?

What about the threat of Brahminic fascism concretised in the campaign of Modi the murderer? Shouldn’t we elect those who oppose this? The danger is real. But this Sangh Parivar agenda is not the whole story. Brahminic, communal fascism extends far beyond it. It is present in the ghettoisation and persecution of Muslims, in the exclusion and suppression of Dalits, Adivasis and other oppressed sections, in the anti-women acts allowed and even promoted by the Indian state. Which is the ruling class party free from all this?

What about corruption, stolen public money, the Swiss bank hordes? Shouldn’t we rally behind those who stand against this? Yes, we must bring the corrupt to justice. But what about the crores of stolen surplus labour, the plundered resources of the land, the lakhs of people driven off their land, destroyed habitats and environment  what about the criminal exploitative system that breeds living on the backs of others and glorifies personal profit? What should we make of the immoral silence on these matters by those who claim to represent the common people? Where is the parliamentary party that stands for ending the existing system, the root of corruption?

The people need equitable, sustainable, all round development  not the growth of crorepathies and their mansions, nor the juggling of statistics to hide the misery of millions.

The people need the power to decide their own destiny.

Today these are not just dreams. They are becoming real in the embryonic peoples power that have emerged in the central and eastern regions of our country. This new society, free of exploitation and domination, was built through decades of struggle, through people’s war led by a Maoist party.

All the parliamentary parties are one in seeking to sink these islands of real hope in a sea of blood. All of them are involved in carrying out a brutal ‘war on the people’ to destroy these pockets of real people’s power. Their elections are in fact another means to carry this out by dividing the people and strengthening their ensnarement in reformist illusions.

We must get organised. We must unite to fight back and destroy these anti-people forces. We must open new war fronts and expand the pockets of red power all over the country. This is the only genuine alternative.

Strengthen the People’s War!

Join in Building a New Democratic India!

Communist Party of India (Marxist-Leninist) NAXALBARI

March 2014

NDFP-Rizal congratulates NPA-Rizal for their successful tactical offensives against government troops!

NDFP-Rizal congratulates NPA-Rizal for their successful tactical offensives against government troops!
March 27, 2014

A platoon of NPA comrades raises their fist while singing

Arman Guerrero (Ka Arms)
Spokesperson
NDFP Rizal Chapter

The whole revolutionary movement in Rizal province under the NDFP-Rizal congratulates NAAC-NPA-Rizal’s red fighters and commanders for their successful tactical offensives against government troops, the latest of which was the ambush last March 20, 2014.

A squad of NPA-Rizal launched the ambush against a platoon of the abusive elements of government soldiers belonging to the 16th IB-PA at 59th IB-PA in Sitio Paruwagan, Brgy. San Rafael, Rodriguez, Rizal at 7:05 AM until 7:20 AM. The 15 minutes ambush resulted to the killing of three (3) government soldiers, including Sgt. Jonathan Magtulis, the detachment commander of 59th IB-PA in Sitio Wawa, San Rafael, Rodriguez, Rizal. Another member of CAFGU-PA-AFP was seriously wounded.

Prior to this, NAAC-NPA forces attacked the detachment of 59th IB-PA in Sitio Apya, Brgy. Calawis, Antipolo City last March 3, 2014 resulting to the seriously wounding of a government soldier named Bong Manuva.

Last March 7, 2014, another NAAC-NPA forces attacked the government soldier conducting military operation under the guise of community organizing for peace and development (COPD) which resulted to the wounding of seven (7) government soldiers belonging to the “Butcher” 16th IB-PA.

The successive tactical offensives launched by NAAC-NPA-Rizal resulted to twelve (12) casualties on the government side with three (3) killed and nine (9) seriously wounded. The NPA forces suffered a lone casualty.

The offensives were launched in response to the long running request of the people of Rizal to punish the abusive government troops under the “Butcher” 16th IB-PA and 59th IB-PA. Members of these Philippine Army battalions are known for their barbarity and rampant violations of human rights of civilians. They are responsible for gang-raping a 17-year old high school student inside their battalion headquarters in Baras, Rizal. The victim, Eunice, was a minor at the time of the crime. Because of the gang rape and the continuous threat and harassment against her by 16th IB-PA soldiers became mentally disturbed that eventually forced her family to confine her in a mental facility. These units of Philippine Army are also responsible for threatening, harassing and maiming the farmers and Dumagat tribesmen whom they accused as NPA supporters.

These tactical offensives are also a contribution of NPA-Rizal to the Filipino people’s struggle to oust the corrupt and US-puppet Noynoy Aquino Regime. These are also additional proofs of the utter failure in the province of Rizal of the government counter-insurgency operational plan (OPLAN BAYANIHAN) to defeat the revolutionary movement. Instead of being defeated, the NPA-Rizal forces will continue to grow in strength and will contribute vigorously to advance of the people’s war from the current stage of strategic defensive to the next higher stage, the strategic stalemate. These are also fitting presents to the incoming celebration of the 45th founding anniversary of the New Peoples Army.

Long live the New People’s Army!
Long live the Communist Party of the Philippines!
Long live the National Democratic Front of the Philippines!
Long live the Filipino People!

 

පිලිපීනයේ නව මහජන හමුදාව පිහිටුවා 45 වසරක් ගතවීම නිමිත්තෙන්

CPP 45th Anniversary celebration in northeast Mindanao Region

ආදරණීය සොහොයුරනි,

2014 මාර්තු 29 වන දින, පිලිපීන විප්ලවීය ව්‍යාපාරය නව ජනතා හමුදාව පිහිටුවීමෙන් 45 වසරක් සපිරීම පිලිපීන කොමියුනිස්ට් පක්‍ෂයේ නායකත්වය යටතේ සමරනු ඇත. මේ අවස්ථාවේදී, පිලිපීනයේ  ජාතික ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදී පෙරමුණ, මහජන යුද්ධයේ සමස්ත ජයග‍්‍රහණයන්ට ආචාර කිරීමට, දිවිපිදූ විප්ලවවාදීන්ට උපහාර පුද කිරීමට, පිලිපීන විප්ලවයට ජාත්‍යන්තර සහය පෙල ගැස්වීමට සංස්කෘතික අංගයක් ද ඉදිරිපත් කරනු ඇති.

නව මහජන හමුදාව ජනතාවගේ මූලික අවශ්‍යතාවයන්ට සේවය කරති. එය කෘෂිකාර්මික විප්ලවයේදී, එක්සත් ජනපදයට, රදළවාදයට සහ නිළධාරිවාදී ධනවාදයට එරෙහි එක්සත් පෙරමුණේදී සහ ගම්බද විප්ලවීය මහජන මූල ප‍්‍රදේශ ඉදි කිරීමේ දී ප‍්‍රමුඛ කාර්ය භාරයක් ඉටු කළහ. මාක්ස්වාදය-ලෙනින්වාදය-මාඕවාදයෙන් මග පෙන්වනු ලබන පිලිපීන කොමියුනිස්ට් පක්‍ෂයේ නායකත්වය අනුගමනය කරමින්, නව මහජන හමුදාව පසුගිය දශක හතරක කාලය තුළ සිය ශක්තිය සංචය කරගෙන වැදගත් ජයග‍්‍රහණ දිනා ගෙන තිබේ. එය ෆැසිස්ට්වාදී ඒකාධිපති මාර්කෝස්ගේ සහ වත්මන් බෙනිග්නෝ ඇක්විනෝ පාලනය ඇතුළු, එක්සත් ජනපද රූකඩ පාලනයන් එකකට පසු එකක් සමග ප‍්‍රචණ්ඩ ලෙස සටන් වැද තිබුණි. එය විවිධ වර්ගයේ ප‍්‍රහාර දියත් කිරීමට, සතුරාගෙන් අවි අත්පත් කර ගැනීමට සිය ධාරිතාව වර්ධනය කරගෙන තිබෙන අතර වෙන කිසිදිනෙකට වඩා මහජන හමුදාවේ ඒකක වැඩි ප‍්‍රමාණයක් නිර්මාණය කොට ඇත. එය දීප ව්‍යාප්ත සමස්ත පළාත් 81 කින් 71 ක මෙහෙයුම් කටයුතු කරමින්, විවිධ මහජන සංවිධාන සහ ග‍්‍රාමීය සහ නාගරික මට්ටමින් දේශපාලන බලයේ අවයව ඉදිකරමින් විප්ලවීය මහජන මූල ප‍්‍රදේශ කහවුරු කරගැනීමට හැකියාව ඇතිව සිටී. එය වැඩවසම් ඉඩම් බදු දීම පහළ දැමීම, අධික පොලිය ගැනීම මුලිනුපුටා දැමීම, කෘෂිකාර්මික නිෂ්පාදනය වැඩිකිරීම, ග‍්‍රාමීය සාමූහිකත්වය ඉදි කරමින් සහ ජනතාවගේ ජීවන තත්වය වැඩි දියුණු කරමින් ගොවියන් සංවිධාන ගත කොට තිබේ. පසුගිය 45 වසර තුළ, ජනතාවගේ හමුදාවක් ලෙස එය අවංකවම සේවය කොට තිබේ. ජනතාව එයට ආදරය කරන අතර එය ආරක්‍ෂා කරගෙන තිබේ. මේ වෙනුවෙන් ඔබේ සහයෝගීතාවයේ සහ නව මහජන හමුදාවේ 45 වසරක සටන් වර්ෂයන්, විශේෂයෙන්ම ලෝක ව්‍යාප්ත නිර්ධන පංති විප්ලවයේ ඉදිරිගමන වෙනුවෙන් එහි කාර්යභාරය සම්භාවනාවට පාත‍්‍ර කිරීමේ ඔබේ පණිවුඩ ලැබීම අපි බෙහෙවින් අගය කරමු. ඔබේ පණිවුඩ  අපේ විද්‍යුත් ලිපිනය ට ndf@casema.nl2014 මාර්තු 25 ට පෙර එවීම අපි අගය කරමු. පිලිපීන විප්ලවය සහ නව මහජන හමුදාව ගැන වැඩිදුර තොරතුරු සඳහා, කරුණාකර පිලිපීන කොමියුනිස්ට් පක්‍ෂයේ තොරතුරු බියුරෝවේ වෙබ් අඩවියට පිවිසෙන්න:

www.philippinerevolution.net

ඔබේ කාරුණික අවධානයට සහ සැලකිල්ලට අපි ස්තූතිවන්ත වෙමු.

 ලූවිස් ජී. ජලන්දෝනි
ප‍්‍රධාන ජාත්‍යන්තර නියෝජිත
පිලිපීන ජාතික ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදී පෙරමුණ

21-gun salute – Information Bureau CPP

Information Bureau Communist Party of the Philippines

At high noon on 29 March 2014, NPA commands and units of the people’s militia will give a 21-gun salute to honor all fallen Red commanders and fighters of the NPA, and heroes and martyrs of the Filipino people’s national democratic revolution.

MEDIA RELEASE
Information Bureau
Communist Party of the Philippines
17 March 2014

21-gun salute for all heroes of the NPA and the people’s democratic revolution

On the occasion of the 45-year milestone of the New People’s Army (NPA), let us give the highest honors to all fallen Red commanders and fighters of the NPA and heroes and martyrs of the Filipino people’s national democratic revolution.

Let us pay tribute as well to all the eminent proletarian revolutionaries who have persisted in four decades of arduous struggle and who continue to help lead and guide the people’s democratic revolution as it set its sights on the next higher phase of the people’s war.

It is with their sacrifices and selflessness that the Filipino people have achieved great victories in waging their national democratic revolutionary struggle. Let us recall and have their names etched forever in the Filipino people’s granite wall memorial which we shall erect at the moment of complete victory of the people’s democratic revolution.

Let us make use of the upcoming 45th anniversary of the NPA’s establishment to celebrate the people’s victories in waging revolutionary armed struggle, carrying out agrarian revolution to smash land monopolies and improve the conditions of the peasant masses, and building the organs of the people’s democratic government from the ground up. Let us prepare to wage bigger struggles as we set our sights to achieving greater victories in the coming years.

Let us also celebrate the outstanding victories in democratic mass struggles achieved by the Filipino people as they carry forward the struggle for national and social liberation. In the past four decades, they have overthrown two reactionary puppet states and are determined to put an end to the current puppet, oppressive, mendacious and corrupt regime.

On 29 March 2014, all regional, subregional and front commands of the NPA and units of the people’s militias under their leadership will fall in formation to parade the flags of the Communist Party of the Philippines, the New People’s Army, the National Democratic Front of the Philippines and the People’s Democratic Government, and subsequently raise them high above the celebration grounds.

At high noon, prior to the general public singing of the Internationale, NPA commands and people’s militia units in formation will give a 21-gun salute. Depending on prevailing military and security conditions, different NPA commands and people’s militias can modify this plan by either extending, abbreviating or rendering an alternative gun salute.

මාඕවාදී කාන්තා කාඩර්වරු විශාල කාර්යභාරයක් ඉටු කරති

ඉන්දියාව – ප‍්‍රහාරවලදී කාන්තා මාඕවාදී කාඩර්වරු විශාල කාර්යභාරයක් ඉටු කරති

මාඕවාදීන්ගේ සන්නද්ධ කාඩර්වරුන්ගෙන් අඩකටත් වඩා කාන්තා කාඩර්වරුන්ගෙන් සමන්විත වන අතර මාර්තු 11 චටිස්ගාර්හ් වල දී ඔවුන් සිදු කළ සුක්මා ප‍්‍රහාරය වැනි ප‍්‍රහාරයන් හිදී ප‍්‍රධාන කාර්යභාරයක් ඔවුන් විසින් ඉටු කරන බව ආරක්‍ෂක අංශ විශ්වාස කරති. කාන්තා ක‍්‍රියාකාරිකයින් ගැන ගණනය කිරීමක් සිදු කිරීම අපහසු කාර්යයක් වුවද පසුගිය වසරේ සටන් වලින් මිය ගිය කාන්තාවන් ගැන දළ අගයක් ජාත්‍යන්තර කාන්තා දිනයේදී ඔවුන්ට ප‍්‍රණාමය පුද කිරීමට පළ කළ පොස්ටර් සහ අත්පොත් වලින් හෙළිදරවු කරගෙන තිබේ.

මහරාෂ්ට‍්‍රාහි ගාද්චිරෝලි දිස්ත‍්‍රික්කයේ එක් පෝස්ටරයක වසරක් තුළ මිය ගිය කාන්තා අණදෙන්නන් 17 දෙනෙකු ට උපහාර දක්වා තිබුණි. පසුගිය වසර තුළ, මාඕවාදීන්ගේ සන්නද්ධ අංශය වෙත කාන්තාවන් එක්වීමෙහි සුවිශේෂී වැඩිවීමක් දක්නට තිබේ. මාඕවාදීහු ඔවුන්ගේ මිය ගිය අයවලූන් අත්හැර දමා නොයන අතර මෘත දේහ රැගෙන යති. පොස්ටර් මගින් ආරෂක අංශවලට ගණනය කිරීමක් සිදු කිරීමට ඉඩ සලසා ඇත. ගාද්චිරෝලිහි දී ලබා ගත් පෝස්ටර් වලින් සමහර කාන්තාවන් ඉන්ද්‍රා, ධන්නි, ගීතා, අනීටා, ස්වරූපා, සාන්තිලා, ප‍්‍රමිලා, සීමා, රෙෂ්මා, වසන්ති, චම්පා සහ මම්ටා ලෙස හඳුනා ගෙන තිබේ. එහි ‘‘මහිලා බිනා ක‍්‍රාන්ති නහින්, ක‍්‍රාන්ති බිනා ෂෝෂාන් මුක්ත් සමාජ් නහින්’’ (කාන්තාවන් නොමැතිව විප්ලවයක් නොමැත, විප්ලවයක් නොමැතිව සූරාකෑමෙන් තොර සමාජයක් නොමැත) කියැවේ.

මාර්තු 11 චටිස්ගාර්හි සුක්මා හිදී ආරජෂක නිළධාරීන් 15 දෙනකු මරා දැමූ ප‍්‍රහාරයේදී, මිනිසුන් 11 දෙනෙක් අහිමිවූ මධ්‍යම අතිරේක පොලිස් බලකායට (CRPF) අනුව, කාන්තා මාඕවාදී අණදෙන්නන් එහි ක‍්‍රියාකාරී වූහ. මධ්‍යම පොලිස් නිළධාරීහු 4 දෙනෙකු ජීවිතක්‍ෂයට පත් වූහ. ඉදිරිපත් කිරීමක දී (presentation), CRPF ප‍්‍රකාශ කළේ මාඕවාදීහු කණ්ඩායම් තුනකට බෙදුණු අතර, එක් කණ්ඩායමක් ප‍්‍රධාන වශයෙන්ම කළු පැහැ නිළ ඇඳුම් ලාගෙන පිටුපසින් වෙඩි තැබූ කාන්තා අණදෙන්නන්ගෙන් සමන්විත වු බවයි. නවකයින් බඳවා ගැනීමේදී සහ පිරිමි අඩු වීම නිසා සහ අත්හැරයාම නිසා, මාඕවාදීහු කාන්තාවන් විශාල පරිමාණයෙන් බඳවා ගැනීම දැන් අරඹා තිබේ.

මාඕවාදී ලේඛණයක් පරීක්‍ෂා කළ ආරක්‍ෂක අංශ පැවසුවේ මාඕවාදී සන්නද්ධ අංශය වන, මහජන විමුක්ති ගරිල්ලා හමුදාවට එක්වීම පිණිස පිරිමි ඉදිරිපත්වීම විශාල නොවන බවයි. හින්දියෙන් තිබුණු ලේඛණයේ කියැවුනේ, ‘‘මහජන විමුක්ති ගරිල්ලා හමුදාවට එක්වීමට ගම්වැසියන් ආයාචනා කළ යුතුයි. ඔවුන් එක් වුණු පසු, ඔවුන්ව රැකබලා රැත යුතුය. මහජන විමුක්ති ගරිල්ලා හමුදාවේ කාඩර් කෙනෙකු අතින් වරදක් සිදු වූ විට බැනවැදීම, තර්ජනය කිරීම හෝ පහර දීම නොකළ යුතුයි. ’’

රජය නක්සල් ගැටුම් පවතින පෙදෙස්වලට අමතර සෙබලූන් 6000ක්

ඉන්දියාවේ මධ්‍යම රජය නක්සල් ගැටුම් පවතින පෙදෙස්වලට පැරාමිලිටරි සෙබලූන් 6000ක් යවයි.

නව දිල්ලි: නක්සල්වරුන්ගේ ප‍්‍රචණ්ඩත්වයේ නැගීමත් සමග මධ්‍යම පැරාමිලිටරි සෙබලූන් 6000 කට වැඩි පිරිසක් එළඹෙන ලොක් සභා ඡන්දයේදී මාඕවාදී ප‍්‍රහාරයන්ට ලක්වන ප‍්‍රාන්තවල ආරක්‍ෂාව තහවුරු කිරීමට යවා තිබේ. ඊට අමතරව චටිස්ගාර්හ්, ජාක්හෑන්ඩ්, බිහාර්, ඔඩිෂා, බටහිර බෙංගාලය, මහාරාෂ්ට‍්‍රා, ආන්ද්‍රා ප‍්‍රදේශ්, මධ්‍ය ප‍්‍රදේශ් සහ උත්තර් ප‍්‍රදේශ් යන ප‍්‍රාන්ත නවයෙහි මධ්‍යම ආරක්‍ෂක සෙබලූන් 90,000 ක් ප‍්‍රති-නක්සල් මෙහෙයුම්වල නිරත වෙති.

නිළ මූලාශ‍්‍ර ප‍්‍රකාශ කළේ අමතර බල ඇණි චටිස්ගාර්හ්, ජාක්හෑන්ඩ්, ඔඩිෂා සහ බිහාර්වලට යවා ඇති බවයි. චටිස්ගාර්හි සුක්සා දිස්ත‍්‍රික්කයේ ආරක්‍ෂක නිළධාරීන් 15 දෙනෙකු සහ සිවිල් වැසියෙකු මරා දැමූ ප‍්‍රහාරයෙන් පසු මේ තීරණය ගෙන තිබේ. රතු කැරලිකරුවන්ට එරෙහිව සටනෙහි නිරතවන මොවුන්ට අමතරව, ස්වදේශ කටයුතු අමාත්‍යාංශය රට පුරා සාමකාමී මැතිවරණයක් පැවැත්වීමට ලක්‍ෂ 2 ක පමණ මධ්‍යම පැරාමිලිටරි සේනාවක් සකස් කරමින් සිටී. අදියර 9 කින් යුත් මහ මැතිවරණය අපේ‍්‍රල් 7 වන දින ඇරඹෙයි.

මධ්‍යම රජය චටිස්ගාර්හ්, ජාක්හෑන්ඩ්, බිහාර්, ඔඩිෂා, මහාරාෂ්ට‍්‍රා සහ ආන්ද්‍රා ප‍්‍රදේශ් හි දිස්ත‍්‍රික්ක 33 අධිසංවේදී ප‍්‍රදේශ ලෙස හඳුනාගෙන තිබේ. 2004, 2009 ලොක් සභා ඡන්දවලදී සහ 2008, 2009, 2010 සහ 2013 මන්ත‍්‍රණ සභා ඡන්දයේදී මාඕවාදීහු සම්බන්ධ ප‍්‍රචණ්ඩ ක‍්‍රියා වැඩිම ගණනක් වාර්තාවී තිබුණෙ මේ දිස්ත‍්‍රික්වලයි.

ඉන්දියාවේ පොලීසියට එරෙහි කම්කරු අරගලය

CISF වෙඩි තැබීමෙන් නෙයිවෙලි ලිග්නයිට් සංස්ථාවේ කර්මාන්ත ශාලාවේදී ඒ අයෙකු මරුට

චෙන්නායි: තමිල්නාඩු හි කුඩ්ඩලෝර් දිස්ත‍්‍රික්කයේ නෙයිවෙලි ලිග්නයිට් සංස්ථාවේ කර්මාන්ත ශාලාවේදී මධ්‍යම කර්මාන්ත ආරක්‍ෂක බල ඇණියේ (CISF) සාමාජිකයෙකු කම්කරුවන සමග ඇති වූ ගැටීමකදී වෙඩි තැබීමෙන් එක් පුද්ගලයෙකු මියගොස් තිබේ. පොලීසියට අනුව මිය ගිය තැනැත්තා වන රාජා කර්මාන්තශාලාවට වෙනත් සේවකයෙකු මුණගැසීමට පැමිණි කොන්ත‍්‍රාත් කම්කරුවෙකි. ඔහු නැවතී සිටි නිසා, ඔහුට වෙඩි තැබූ CISF කොස්තාපල් සමග ගැටුම ඇරඹුණි. දිස්ත‍්‍රික් පොලීසිය ප‍්‍රකාශ කළේ වෙඩි තැබීම සිදු වූයේ ආකරයේ අංක දෙක දරන ගේට්ටුව අසලයි. පොලීසිය කම්හල තුලට තල්ලූ කර දැමුණු අතර කුඩ්ඩලෝර්-විරුදාචලම් අධිවේගී මාර්ගය අවහිර කරන ලදි.

Speech of Stalin – 1941 Nov 7

The great leader and supreme general of the Soviet red army, Comrade Stalin is addressing Red army and Soviet citizens at the 24th anniversary of the Great October socialist revolution.

Comrades, Red Army and Red Navy men, commanders and political instructors, men and women workers, men and women collective farmers, intellectuals, brothers and sisters in the enemy rear who have temporarily fallen under the yoke of the German brigands, our glorious men and women guerrillas who are disrupting the rear of the German invaders!

On behalf of the soviet Government and our Bolshevik Party

I greet you and congratulate you on the 24th anniversary of the great October Socialist Revolution

Comrades, today we must celebrate the 24th anniversary of the October revolution in difficult conditions.

The German brigands’ treacherous attack and the war that they forced upon us have created a threat to our country.

We have temporarily lost a number of regions, and the enemy is before the gates of Leningrad and Moscow.

The enemy calculated that our army would be dispersed at the very first blow and our country forced to its knees.

But the enemy wholly miscalculated.

Despite temporary reverses, our army and our navy are bravely beating off enemy attacks along the whole front, inflicting heavy losses, while our country, our whole country has organized itself into a single fighting camp in order, jointly with our army and navy, to rout the German invades.

There was a time when our country was in a still more difficult position.

Recall the year 1918, when we celebrated the first anniversary of October Revolution.

At that time three-quarters of our country was in the hands of foreign interventionists.

We had temporarily lost the Ukraine, the Caucasus, Central Asia, the Urals, Siberia and the Far East.

We had no allies, we had no Red Army-we had only just begun to create it- and we experienced a shortage of bread, a shortage of arms, a shortage of equipment.

At that time 14 states were arrayed against our country, but we did not become despondent or downhearted.

In the midst of the conflagration of war we organized the Red Army and converted our country into a military camp.

The spirit of the great Lenin inspired us at that time for the war against the interventionists.

And what happened? We defeated the interventionists regained all our lost territories and achieved victory.

Today our country is in a far better position than it was 23 years ago.

Today it is many times richer in industry, food and raw materials.

Today we have allies who jointly with us form a united front against the German invaders.

Today we enjoy the sympatny and support of all the peoples of Europe fallen under the yoke of Fascist tyranny.

Today we have a splendid army and a splendid navy, defending the freedom and independence of our country with their lives.

We experience no serious shortage either of food or of arms or equipment.

Our whole country, all the peoples of our country, are backing our army and our navy, helping them smash the Nazi hordes.

Our reserves in manpower are inexhaustible.

The spirit of the great Lenin inspires us for our patriotic war today as it did 23 years ago.

Is it possible, then, to doubt that we can and must gain victory over the German invaders?

The enemy is not as strong as some terror-stricken pseudo-intellectuals picture him.

The devil is not as terrible as he is painted.

Who can deny that our Red Army has more than once put the much-vaunted

German troops to panicky flight?

If one judges by Germany’s real position and not by the boastful assertions of German propagandists, it will not be difficult to see that the Nazi German invaders are facing disaster.

Hunger and poverty reign in Germany.

In four and a half months of war Germany has lost four and a half million soldiers.

Germany is bleeding white; her manpower if giving out. A spirit of revolt is gaining possession not only of the nations of Europe under the German invaders’ yoke, but of the Germans themselves, who see no end to the war.

The German invaders are straining their last forces.

There is no doubt that Germany cannot keep up such an effort for any long time.

Another few months, another half year, one year perhaps-and Hitlerite Germany must collapse under the weight of its own crimes.

Comrades, Red Army and Navy men, commanders and political instructors, men and women guerrillas!

The whole world is looking to you as a force capable of destroying the brigand hordes of German invaders.

The enslaved peoples of Europe under the yoke of the German invaders are looking to you as their liberators.

A great mission of liberation has fallen to your lot.

Be worthy of this mission!

The war you are waging is a war of liberation, a just war.

Let the heroic images of our great ancestors-Alexander Nevsky, Dmitri Donskoi, Kusma Minin, Dmitri Pozharsky, Alexander Suvorov, Mikhail Kutuzov-inspire you in this war!

Let the victories banner of the great Lenin fly over your heads!

Utter destruction to the German invaders!

Death to the German armies of occupation!

Long live our glorious motherland, her freedom and her independence!

Under the banner of Lenin-onward to victory!

දෙවැනි ලෝක යුද්ධයෙහි හැරෙන තැන

1942, ඔක්තෝබර් 12

[මේ කතුවැකිය සහෝදර මාඕ සේතුං විසින් යෙන්ආන් නුවර විමුක්ති දිනපතා පුවත්පත සඳහා ලියන ලදි.]

Map of Stalingrad

 

ස්ටැලින්ග‍්‍රාඩ් සටන බි‍්‍රතාන්‍ය සහ ඇමරිකන් පුවත්පත් විසින් වර්ඩන් සටන හා සසඳා ඇත; ‘‘රතු වර්ඩන්,, දැන් ලොව පුරා පතළ ය. මේ සැසඳීම කොහෙත් ම සුදුසු නො වේ. ස්ටැලින්ග‍්‍රාඩ් සටන ස්වභාවය අතින් 1වැනි ලෝක යුද්ධයේදී කළ වර්ඩන් සටනට වෙනස් ය. එහෙත් ඒවාට පොදු වූ දෙයක් ද ඇත – එනම්, එකල මෙන් දැන් ද, බොහෝ දෙනා ජර්මනියට යුද්ධය දිනන්ට තවම පුළුවන් ය’යි සිතීමට ජර්මන් පහරදීම මගින් නොමග යවනු ලැබ සිටිති යන්නයි. 1වැනි ලෝක යුද්ධය 1918ටේ සීතසෘතුවෙදී අවසන් වීමට දෑවුරුද්දකට පෙර, 1910 දී ජර්මන් බලසේනාවෝ වර්ඩන්හි ප‍්‍රන්ස බලකොටුවට ප‍්‍රහාර කීපයක් ම දියත් කළහ. වර්ඩන්හි ප‍්‍රධාන අණදෙන්නා වූයේ ජර්මන් ඔටුන්න හිමි කුමාරයා ය; සටනට යවනලද බලසේනාවෝ ජර්මන් හමුදාවේ ඉස්තරම් ම කොටස වූහ. සටන තීරණාත්මක වැදගත්කමකින් යුක්ත විය. රුදුරු ජර්මන් වේගවත් ප‍්‍රහාරයන් ව්‍යර්ථ වූ පසු, මුළු ජර්මන්-ඕස්ති‍්‍රයන්-තුර්කි-බුල්ගේරියානු පිලට අනාගතයක් නැති විය; එතැන් සිට ඒ පිලේ දුෂ්කරතා වැඩි වෙන්ට විය, එය එහි අනුගාමිකයන් විසින් අත් හරිනු ලැබී ය, එය කැඞී බිඳී වීසිරී ගොස්, අන්තිමේදී ඇද වැටුණි. එහෙත් ඒ කාලයේ. ඉංග‍්‍රිසි-ඇමරිකන්-ප‍්‍රන්ස පිල, ජර්මන් හමුදාව තවම ඉතා බලවත් ය’යි විශ්වාස කරමින්, මේ තත්වය තරයේ වටහා නො ගත්තේ ය; ඔව්හු තමන්ගේ ජයග‍්‍රහණය ළං ළං ව එන බව නො දත්හ. ඉතිහාසීය වශයෙන්, විනාශ වීමට ළං වී සිටින සියලූ ප‍්‍රතිගාමී බලවේගයෝ එක්වැනිව ම විප්ලවවාදී බලවේගයන්ට විරුද්ධ ව අවසාන වියරු අරගලයක් කරති; ඇතැම් විප්ලවවාදියෝ, තමන් ජයග‍්‍රහණය කරා ළඟා වමින් සිටින අතර සතුරා අභාවයට කිට්ටු වමින් සිටී යන අවශ්‍ය සත්‍ය කාරණය වටහාගැනීමට අසමත් ව, පිටතින් ශක්තිය නමුත් ඇතුළතින් දුර්වලත්වය පිළිබඳ මේ ප‍්‍රපංචය විසින් කලකට මුළා කරනු ලබන සුලූ වෙති. පැසිස්ට්වාදයේ බලවේගයන්ගේ නැඟීම ත් ඔවුන් විසින් අවුරුදු කීපයක් තිස්සේ කරගෙන යන ආක‍්‍රමණ යුද්ධය ත් එබඳු අවසාන වියරු අරගලයක් ප‍්‍රකාශයට පත්වීම ම වේ. මේ වර්තමාන යුද්ධයේදී ස්ටැලින්ග‍්‍රාඩ් නගරයට දුන් ප‍්‍රහාරය පැසිස්ට්වාදයේ ම අවසාන වියරු අරගලය ප‍්‍රකාශයට පත්වීම වේ. ඉතිහාසයෙහි මේ හැරෙන තැනදී ත්, ලෝක පැසිස්ට්-විරෝධී පෙරමුණේ සිටින බොහෝ අය පැසිස්ට්වාදයේ රුදුරු පෙනුමෙන් මුළාවට පත් වී, එහි හරය දක්නට අසමත් වී සිටිති. මුළු ජර්මන් බලසේනාව ඩොන් නදියේ වංගුව පැන, ස්ටැලින්ග‍්‍රාඩ් නගරයට මුළු වෙර යොදා දුන් ප‍්‍රහාරය පටන් ගත් අගෝස්තු 23වැනි දා සිට, ජර්මන් සේනාංග සමහරක් නගරයේ වයඹදිගු කොටසේ කර්මාන්ත දිස්ත‍්‍රික්කය තුළට කඩා වැදුණු සැප්තැම්බර් 15වැනි දා තුළින්, රතු හමුදාව ඒ දිස්ත‍්‍රික්කයෙහි ජර්මන් වට වළල්ල බිඳ ඇතැ’යි සෝවියට් ප‍්‍රවෘත්ති බියුරෝව ප‍්‍රකාශ කළ ඔක්තෝබර 9වැනි දා තෙක් ම, පුරා දින හතළිස්අටක්, මිනිස්වර්ගයාගේ ඉතිහාසයෙහි අසමසම වූ, පෙර නුවූ විරූ විධියේ දරුණු සටනක් එහි ඇවිලූණේ ය. අන්තිමේදී මේ සටන සෝවියට් බලසේනාවන් විසින් ජය ගනු ලැබී ය. ඒ දින හතළිස්අට තිස්සේ, ඒ නගරයෙන් ආ එක් එක් අසීරුව හෝ ජය පිළිබඳ පුවත්, අපමණ වූ දස ලක්ෂ ගණන් මිනිසුන් වෙත වරෙක සිත් තැවුල ගෙනෙමින් ද, වරෙක ඔවුන් මහත් ප‍්‍රමෝදයෙන් කළඹමින් ද, ඔවුන්ගේ හදවත් තරයේ ම ග‍්‍රහණය කර ගත්තේ ය. මේ සටන සෝවියට්-ජර්මන් යුද්ධයේ හැරෙන තැන පමණක්, එසේ ත් නැතහොත් වර්තමාන පැසිස්ට්-විරෝධී ලෝක යුද්ධයේ ම හැරෙන තැන පමණක්, නො වේ; එය සකල මිනිස්වර්ගයාගේ ඉතිහාසයෙහි ම හැරෙන තැන වේ. මේ දින හතළිස්අට මුළුල්ලෙහි, ලෝකයේ ජනතාව, පසුගිය ඔක්තෝබරයේදී ඔවුන් මොස්කව් නුවර දෙස බලා සිටියාට ත් වඩා මහත් ඕනෑකමින්, ස්ටැලින්ග‍්‍රාඩ් නුවර දෙස බලා සිටියහ.

බටහිර පෙරමුණෙහි තමාට ජය අත් වන තුරු, හිට්ලර් පරෙස්සමින් වැඩ කළා සේ පෙනෙයි. ඔහු පෝලන්තයට පහර දුන් කල, ඔහු නෝර්වේ රටට පහර දුන් කල, ඔහු ඕලන්දයට, බැල්ජීයමට හා ප‍්‍රන්සයට පහර දුන් කල සහ, ඔහු බෝල්කන් රටවල් වලට පහර දුන් කල, ඔහු, තම අවධානය හැම අතට ම විසුරුවන්නට එඩිතර නො වෙමින්, එක් වරකට එක් අරමුණක් වෙත පමණක් තම මුළු ශක්තිය ඒකරාශී කළේ ය. බටහිර පෙරමුණෙහි ඔහුගේ ජයග‍්‍රහණයට පසු, ඔහු ප‍්‍රීතියෙන් කූල්මත් වී, තුන් මසකින් සෝවියට් සංගමය පරාජය කරන්ට උත්සාහ කළේ ය. ඔහු මේ ඉමහත් සහ බලවත් සමාජවාදී රටට විරුද්ධ ව උතුරේ මුර්මාන්ස්ක්හි සිට දකුණේ ක‍්‍රිමියාව තෙක් විහිදුණු මුළු පෙරමුණ දිගට ම පහරදීමක් දියත් කළේ ය; එසේ කිරීමේදී තම බලසේනාවන් විසිරී සිටින්ට සැලසුවේ ය. පසුගිය ඔක්තෝබරයෙහි මොස්කව් යුද්ධව්‍යාපාරය ව්‍යර්ථ වීම සෝවියට්-ජර්මන් යුද්ධයේ පළමුවැනි අවස්ථාවේ අවසානය සලකුණු කළේ ය. හිට්ලර්ගේ පළමුවැනි උපායමාර්ගික සැලැස්ම ව්‍යර්ථ විය. රතු හමුදාව ගිය අවුරුද්දේ ජර්මන් පහරදීම නතර කොට, සීතසෘතුවේදී සියලූ ම පෙරමුණු වල පෙරළා පහරදීමක් දියත් කළේ ය; එය, හිට්ලර් පසුබැසීමට ත් ආරක්ෂා වීමට ත් හැරුණු, සෝවියට්-ජර්මන් යුද්ධයේ දෙවැනි අවස්ථාව විය. මේ වකවනුවේදී. තම ප‍්‍රධාන අණදෙන්නා වූ බ්‍රේා්කිට්ශ් නිලයෙන් පහ කිරීමෙන් පසු, විධානය තමාට ම පවරාගෙන, ඔහු මුළු වෙර යොදා හැම තැන ම එක විට කරන පහරදීමක් කිරීම පිණිස වූ සැලැස්ම අත හැර දමන්ට තීරණය කළේ ය. යුරෝපය පීරා එකතු කර ගත හැකි සියලූ බලසේනා එකතු කර ගත්තේ ය, දකුණු පෙරමුණට සීමා වූ නමුත්. සෝවියට් සංගමයේ මර්මස්ථාන වලට පහර වදිනවා ඇතැ’යි ඔහු සිතින් සිතා ගත් අන්තිම පහරදීමක් සුදානම් කළේ ය. එය පැසිස්ට්වාදයේ ඉරණම එල්බී තිබුණු අන්තිම පහරදීමක ස්වහාවයෙන් වූ නිසා, හිට්ලර් ඒකරාශී කළ හැකි බලසේනා වැඩි ම ගණන ඒකරාශී කළේ ය, උතුරු අප‍්‍රිකානු සටන් පෙරමුණෙන් ඔහුගේ අහස්යානා සහ යුද ටැන්කි කොටසක් පවා ගෙනාවේ ය. මේ අවුරුද්දේ මැයි මාසයෙහි කර්ච් සහ සෙවැස්ටපොල් නගර වලට දුන් ජර්මන් ප‍්‍රහාරය ත් සමග, යුද්ධය එහි තුන්වැනි අවස්ථාවට ඇතුල් විය. තම අහස් සහ යුද ටැන්කි සේනාවන් ගෙන් වැඩි කොටස විසින් අනුබල දෙනලද, 15,00,000කට වැඩි හමුදාවක් එක්රැස් කරමින්, හිට්ලර් ස්ටැලින්ග‍්‍රාඩ් නගරයට සහ කෝකේසස් ප‍්‍රදේශයට පෙර නුවූ විරූ ලෙස දරුණු වූ පහරදීමක් දියත් කළේ ය. ඔහු වොල්ගා නදිය කපා දැමිමේ ත් බාකු නගරය පැහැර ගැනිමේ ත් උභය අභිප‍්‍රාය සඳහා ඒ අරමුණු දෙක මහත් වේගයෙන් අල්ලාගැනීමට ප‍්‍රයත්න දැරී ය; අනතුරුව මොස්කව් නුවරට විරුද්ධ ව උතුරට කාගෙන යන්ට ත් දකුණෙහි පර්සියන් බොක්ක වෙත කඩා බිඳගෙන යන්ට ත් ඔහු අදහස් කළේ ය. ඒ අතර ම ඔහු ස්ටැලින්ග‍්‍රාඩ් වැටුණු පසු සයිබීරියාවට පහරක් දීමට සූදානම් ව තම භටකණ්ඩායම් මැන්චූරියාවෙහි එක්රැස් කර තබන ලෙස ජපන් පැසිස්ට්වාදීන් මෙහෙයවී ය. ජර්මන් සහ ජපන් යන හමුදා දෙකේ ම පසුමුණ සුරක්ෂිත ව ඇතිව, බටහිර පෙරමුණෙහි ඉංග‍්‍රිසි-ඇමරිකන් ප‍්‍රහාරයක් ගැන ක‍්‍රියා කරනු පිණිස ත් මෑත පෙරදිග ධන-නිධාන අල්ලාගැනීම පිණිස සහ ජපනුන් සමග සන්ධි වීමක් කරනු පිණිස ත් ජර්මන් හමුදවේ ප‍්‍රධාන බලසේනාවන් සෝවියට් රණ මණ්ඩලයෙන් නිදහස් කර ගත හැකි වන තරම් දුරට ද, ඒ අතර චීනයට විරුද්ධ ව බස්නාහිරට ත් බි‍්‍රතාන්‍යයට සහ එක්සත් ජනපදයට විරුද්ධ ව දකුණට ත් ගමන් කරනු පිණිස ජපන් හමුදාවේ ප‍්‍රධාන බලසේනාවන් උතුරෙන් නිදහස් කර ගත හැකි වන තරම් දුරට ද, සෝවියට් සංගමය දුබල කිරීමට හිට්ලර් නිෂ්ඵල ලෙස බලාපොරොත්තු විය. පැසිස්ට් කඳවුරට ජය දිනා ගන්ට හිට්ලර් ගණන් බැලූ සැටි එසේ ය. එහෙත් මේ අවස්ථාවේදී කරුණු සිදු වුණේ කෙසේ ද? ඔහුගේ ඉරණම තීන්දු කළ සෝවියට් උපක‍්‍රම වලට මුහුණ පාන්ට හිට්ලර්ට සිදු විය. සෝවියට් සංගමය පළමුකොට සතුරා ඇතුළට ම එන්නට පොළඹා, ඉක්බිති මුරණ්ඩු ලෙස විරුද්දකම් පෑමක් කිරීමේ ප‍්‍රතිපත්තිය යෙදුවේ ය. පස් මසක් සටන් කොට ත් ජර්මන් හමුදාව කොකේසියානු තෙල් ආකර කරා කාගෙන යන්ට වත් ස්ටැලින්ග‍්‍රාඩ් පැහැරගන්ට වත් අසමත් වී සිටී. එහෙයින්, ඉදිරියට යන්ට ත් බැරි ව, පසුබසින්ට ත් බැරි ව, ඉමහත් අලාබ හානි විඳිමින්, හරි ම අවුල් ජාලයකට වැටෙමින්, උස් කඳු ඉදිරියෙහි සහ නො බිඳිය හැකි නුවරක් පිටතෙහි තම භටකණ්ඩායම් නතර කරගෙන සිටින්නට හිට්ලර්ට බලෙන් ම සිදු වී ඇත. දැනට ම ඔක්තෝබරය ඇවිත් ය, සීතසෘතුව ළං වන්නේ ය. කල් නො යාදී ම යුද්ධයේ තුන්වැනි අවස්ථාව අවසන් වී, සිව්වැනි අවස්ථාව ඇරඹෙනෙවා ඇත. සෝවියට් සංගමයට පහර දීමට හිට්ලර් සකස් කළ එක ම උපායමාර්ගික සැලැස්මක් වත් සාර්ථක වී නැත. මේ වකවානුවේදී, ගිය අවුරුද්දේ ග‍්‍රීෂ්මසෘතුවේදී තම බලසේනාවන් බෙදනු ලැබ සිටියදී තමා ලත් පරාජය සිත තබා ගනිමින්, හිට්ලර් ඔහුගේ ශක්තිය දකුණු පෙරමුණ වෙත ඒකරාශී කළේ ය. එහෙත් නැගෙනහිරෙහි වොල්ගා නදිය කපා දැමීම ත් දකුණෙහි කෝකේසස් පැහැරගැනීම ත් යන උභය අභිප‍්‍රාය එක පහරින් ම මුදුන්පත් තර ගැනීමට ඔහුට එතෙක් ම උවමනා වූ නිසා, ඔහු යළි ත් තම බලසේනාවන් බෙදුවේ ය. ඔහුගේ ශක්තිය ඔහුගේ ලොකු බලාපොරොත්තු වලට සරි නො වන බව ඔහුට නො තේරුණේ ය. දැන් ඔහුගේ විනාශය කෙටී ඉවර ය – ‘‘කද් ලීයේ දෙ කොණ හොඳට ගැට ගසා නැත් නම්, එල්ලා තිබෙන කද් ලිස්සා වැටෙයි.’’ සෝවියට් සංගමය ගැන කියන්ට තිබෙන්නේ, ඈ වඩ වඩා සටන් කරන කල ඈ වඩ වඩා ශක්තිමත් වන බව ය. ස්ටැලින්ගේ දීප්තිමත් උපායමාර්ගික මගපෙන්වීම මුලපිරුම සම්පූර්ණයෙන් ම අත් කරගෙන ඇත, හැම තැන ම හිට්ලර් විනාශය දෙසට ඇදගෙන යයි. මේ සීතසෘතුවේදී පටන්ගන්නා යුද්ධයේ සිව්වැනි අවස්ථාව හිට්ලර්ගේ විනාශය ළඟා වීම සලකුණු කරනවා ඇත.

Red army fighting in stalingrad

 

යුද්ධයේ පළමුවැනි සහ තුන්වැනි අවස්ථාවන්හි හිට්ලර්ට තිබුණු සහ තිබෙන තත්වය සසඳන කල, ඔහු සිටින්නේ අවසාන පරාජයේ එළිපත්ත උඩ බව අපට පෙනෙයි. ස්ටැලින්ග‍්‍රාඩ් නුවර ත් කෝකේසස් ප‍්‍රදේශය ත් යන දෙ තැන ම දැන් රතු හමුදාව ඇත්ත වශයෙන් ම ජර්මන් පහරදීම නවත්වා ඇත; හිට්ලර්, ස්ටැලින්ග‍්‍රාඩ් නුවරට ත් කෝකේසස් ප‍්‍රදේශයට ත් දුන් තම ප‍්‍රහාරයන් ව්‍යර්ථ වූයෙන්, දැන් හෙම්බත් වීමට ළං වී සිටී. පසුගිය දෙසැම්බරයේ සිට මේ අවුරුද්දේ මැයි තෙක්, සීතසෘතුව මුළුල්ලේ ම එක්රැස් කරගන්ට ඔහුට හැකි වූ බලසේනා දැනට ම පාවිච්චි කර ඉවර ය. මසකට ත් අඩු කාලයකින් සෝවියට්-ජර්මන් පෙරමුණට සීතසෘතුව එළඹෙනවා ඇත. කඩිමුඩියේ ආරක්ෂාවීමට හැරෙන්නට හිට්ලර්ට සිදු වෙනවා ඇත. ඩොන් නදියට බටහිරින් සහ දකුණෙන් මුළු බිම් පටිය ම ඔහු වැඩියෙන් ම පහර කන තත්වයක සිටින ප‍්‍රදේශය වේ. රතු හමුදාව එහි පෙරළා පහරදීමට බහිනවා ඇත. මේ සීතසෘතුවේදී, කඩා වැටෙන්ට යන තම විනාශය ගැන ඇති බියෙන් පෙළඹී, හිට්ලර් යළි ත් වරක් තම බලසේනාවන් ප‍්‍රතිසංවිධානය කරනවා ඇත. නැගෙනහිර සහ බටහිර යන පෙරමුණු දෙකේ ම තිබෙන අනතුරු වලට මුහුණ දෙනු පිණිස, තම බලසේනාවන්ගේ සුන්බුන් අතපතගා එකතු කරගෙන. ඔවුන් සජ්ජිත කොට, අළුත් ඩිවිසන් කීපයක් බවට සකස් කරන්නට බාගවිට ඔහුට පුළුවන් වෙනවා ඇත; ඊට අමතර ව, ඔහු උදව් ලබා ගන්ට ඔහුගේ පැසිස්ට් කොටස්කරුවන් වන ඉතාලිය, රුමේනියාව සහ හංගේරියාව වෙත හැරී, කාලතුවක්කු-බිලි තව ටිකක් ඔවුන් ගෙන් බලහත්කාරයෙන් ම ලබා ගන්නවා ඇත. කෙසේ වේවා, නැගෙනහිරෙහි සීතසෘතු යුද්ධව්‍යාපාරයකින් සිදු වන අති විශාල අලාබ හානි වලට මූණ පාන්ට ත්, බටහිරෙහි දෙවැනි පෙරමුණ ගැන ක‍්‍රියා කරන්නට සුදානම් වී සිටින්ට ත් ඔහුට සිදු වෙනවා ඇත. ඒ අතර ඉතාලිය, රුමේනියාව සහ හංගේරියාව, හිට්ලර්ගේ කෙරුම් සියල්ල ඉවර බව පෙනෙන නිසා අශුභවාදී වෙමින්, වැඩි වැඩියෙන් ඔහු ගෙන් ඈත් වෙනවා ඇත. කොටින්, ඔක්තෝබර 9වැනි දාට පසු හිට්ලර්ට විවෘත ව තිබෙන්නේ එක් පාරක් පමණකි, එනම් අභාවයට යන පාර යි.

මේ දින හතළිස්අට තුළ රතු හමුදාව විසින් ස්ටැලින්ග‍්‍රාඩ් නගරය ආරක්ෂා කිරීම ත් ගිය අවුරුද්දේ මොස්කව් නගරය ආරක්ෂා කිරීම ත් අතර එක්තරා සමානකමක් ඇත. ඒ කියන්නේ, මේ අවුරුද්ද සඳහා වූ හිට්ලර්ගේ සැලැස්ම ගිය අවුරුද්ද සඳහා වූ ඔහුගේ සැලැස්ම මෙන් ම ව්‍යර්ථ කර දමනලද බව ය. කෙසේ වේවා, ඇති වෙනස නම් සෝවියට් ජනතාව මොස්කව් නුවර ආරක්ෂා කිරීමට පසු එතැනින් නතර නො වී සිතසෘතුවේදී පෙරළා-පහරදීමක් දිගට ම ගෙනගිය නමුත්, මේ අවුරුද්දේ ග‍්‍රිෂ්මසෘතුවේදී ජර්මන් හමුදාව කළ පහරදීමට මූණ දෙන්නට ඔවුන්ට සිදු වීම ය; ඒ එසේ වූයේ එක් කොටසකින් ජර්මනියට ත් ඇගේ යුරෝපීය හවුල්කාරයන්ට ත් එතෙක් ම කිසියම් සටන් ශක්තියක් ඉතිරි වී තිබුණු නිසා ය, තවත් කොටසකින් බි‍්‍රතාන්‍යය ත් එක්සත් ජනපදය ත් දෙවැනි පෙරමුණ විවෘත කිරීම ප‍්‍රමාද කළ නිසා ය. එහෙත් දැන්, ස්ටැලින්ග‍්‍රාඩ් නගරය ආරක්ෂා කිරීමට කළ සටනට අනතුරුව, තත්වය ගිය අවුරුද්දේ තත්වයට වඩා මුළුමනින් ම වෙනස් වෙනවා ඇත. එක් අතකින්, සෝවියට් සංගමය දෙවැනි සීතසෘතු පෙරළා-පහරදීමක් විශාල පරිමාණයකින් දියත් කරනවා ඇත, (නියම දිනය තවම කල්තබා කියන්ට බැරි නමුත්)

දෙවැනි පෙරමුණ විවෘත කිරීම තව දුරට ත් පමා කරන්ට බි‍්‍රතාන්‍යයට සහ එක්සත් ජනපදයට බැරි වෙනවා ඇත. යුරෝපයේ ජනතාව අනුකූලතාව දක්වමින් නැඟී සිටින්ට සූදානම් ව සිටිනවා ඇත. අනික් අතින්, විශාලපරිමාණයේ පහරදීම් අරඹන්ට ශක්තියක් ජර්මනියට සහ ඇගේ යුරෝපීය හවුල්කාරයන්ට තව දුරට ත් නො තිබෙනවා ඇත, තම මුළු ප‍්‍රතිපත්ති මාර්ගය උපායමාර්ගික ආරක්ෂාවීමට හරවනවා විනා වෙන කළ හැකි දෙයක් හිට්ලර්ට නො තිබෙනවා ඇත. උපායමාර්ගික ආරක්ෂාවීමට බහින්නට හිට්ලර්ට බලෙන් ම සිදු වූ කල, පැසිස්ට්වාදයේ ඉරණම තීන්දු වුණා වේ. එහි බිහිවීමේ පටන් ම, හිට්ලර්ගේ වැනි පැසිස්ට් රජයක් තම දේශපාලන සහ යුද්ධමය ජීවිතය ගොඩනඟන්නේ පහරදීම කරමින් ය; එහි පහරදීම නතර වූ කල එහි ජීවිතය ම නතර වේ. ස්ටැලින්ග‍්‍රාඩ් සටන පැසිස්ට්වාදයේ පහරදීම නතර කරනවා ඇත; එහෙයින් එය තීරණාත්මක සටනකි. ඒය මුළු ලෝක යුද්ධයට ම තීරණාත්මක වේ.

හිට්ලර්ට අභිමුඛ ව බලවත් සතුරෝ තුන් දෙනෙක් සිටිති. එනම් සෝවියට් සංගමය ත්, බි‍්‍රතාන්‍යය හා එක්සත් ජනපදය ත්, ජර්මනිය විසින් අල්ලාගෙන තිබෙන ප‍්‍රදේශ වල ජනතාව ත් ය. නැගෙනහිර පෙරමුණෙහි, පර්වතයක් මෙන් අචල ව, රතු හමුදාව සිටී; එහි පෙරළා-පහරදීම් දෙවැනි සීතසෘතුව මුළුල්ලේ ම ත් ඉන් ඔබ්බට ත් දිගට ම පවතිනවා ඇත; මුළු යුද්ධයේ ප‍්‍රතිඵලය ත් මිනිස්වර්ගයාගේ ඉරණම ත් තීරණය කරන්නේ මේ බලවේගය යි. බටහිර පෙරමුණෙහි, බි‍්‍රතාන්‍යය ත් එක්සත් ජනපදය ත් නිකම් බලා සිටීමේ සහ උවමනාවෙන් ම පමා කිරීමේ තම ප‍්‍රතිපත්තිය දිගට ම ගෙනගියත්, මැරූ කොටියාට තඩිබාන්ට කාලය පැමිණි විට, අන්තිමේදී දෙවැනි පෙරමුණ විවෘත කරනවා ඇත. ඊළඟට හිට්ලර්ට විරුද්ධ අභ්‍යන්තර පෙරමුණ, එනම් ජර්මනියෙහි, ප‍්‍රන්සයෙහි සහ යුරෝපයේ සෙසු කොටස් වල ඇතිවේගෙන එන ජනතාවගේ මහා නැඟීසිටීම, තිබේ; සෝවියට් සංගමය මුළු වෙර යොදා කරන පෙරළා-පහරදීම දියත් කළ මොහොතේ ම සහ දෙවැනි පෙරමුණේ ගජනා ගිගුම් දෙන්ට පටන් ගන්නා මොහොතේ ම, ඒ ජනතාව තුන්වැනි පෙරමුණකින් පිළිතුරු දෙනවා ඇත. මෙසේ, තුන් පෙරමුණකින් වදින ප‍්‍රහාරයක් හිට්ලර් වෙත එක විට එල්ල වෙනවා ඇත – ස්ටැලින්ග‍්‍රාඩ් සටනට පසු ඇති වන මහා ඉතිහාසීය ක‍්‍රියාවලිය එබඳු ය.

නැපෝලියන්ගේ දේශපාලන ජීවිතය අවසන්රු වූයේ වෝටලූවේදී ය. එහෙත් හැරෙන තැන වූයේ මොස්කව් නුවරදී ඔහු ලැබූ පරාජය යි. හිට්ලර් අද නැපෝලියන් ගිය පාරේ ම පිය නඟයි. ඔහුගේ විනාශය තීන්දු කර ඇත්තේ ස්ටැලින්ග‍්‍රාඩ් සටන ය.

මේ වර්ධනයෝ ඈත පෙරදිගට කෙළින් ම බල පානවා ඇත. එන අවුරුද්ද ජපන් පැසිස්ට්වාදයට ත් වගතුවක් ඇති අවුරුද්දක් නො වෙනවා ඇත. කල් යන විට එය එහි මිනීවළට පාත් වෙන තුරු එහි හිසරද වැඩෙනවා ඇත.

ලෝක තත්වය ගැන අශුභවාදී මතයක් ගන්නා සියලූ දෙනා ම තම අදහස වෙනස් කළ යුත්තාහ.