Category Archives: Malaysia
නේපාල කොමියුනිස්ට් පක්ෂයට එල්ලකළ තහනම ඉවත් කිරීමට මලයාසියාවෙන් බලකිරීම්
නේපාල කොමියුනිස්ට් පක්ෂයට එල්ලකළ තහනම ඉවත් කිරීමට මලයාසියාවෙන් බලකිරීම්
මලයාසියාවේ ජනතා ප‍්‍රගතිශීලී පෙරමුණ නේපාල කොමියුනිස්ට් පක්ෂය තහනම් කිරීම පිළිබඳව සැලකිල්ලට ගෙන තිබේ. එම පෙරමුණ විසින් නිකුත් කරන ලද මාධ්‍ය සටහනකට අනුව, සීකේ රාවුත් ගේ රජය සමාජ ෆැසිස්ට්වාදී එකක් බවට හැරෙමින් තිබේ.
‘ජනතාවගේ අයිතීන්ට එරෙහිව ක‍්‍රියා කිරීම නිසා රජයට වන්දි ගෙවීමට සිදුවනු ඇත.’ එහි වැඩි දුරටත් ‘රජය විසින් සිය විරුද්ධ මතධාරීන්ගේ සහ ජනතාවගේ අයිතීන් තහනම් කොට ඇත.’
තවත් මැයි දිනයක් පැමිණේ…
ඒකාබද්ධ මැයි දින ප‍්‍රකාශනය
2014 මැයි 1
තවත් මැයි දිනයක් පැමිණේ…
අධිරාජ්‍යවාදී ක‍්‍රමයේ දිග්ගැස්සණු අර්බුදයන්ගෙන් බිලියන ගණන් ජනතාව පීඩාවට පත්කරන කාලකණ්ණිකම සහ දුෂ්කරතාවයන් අතිශයන්ම උග‍්‍ර කරන ලද ලෝකයක, තවත් මැයි දිනයක් පැමිණේ. දශ ලක්‍ෂ ගණන් රැකියාවලින් පලවා හැර තිබේ. සමාජ ආරක්‍ෂාව අඩු කොට ඇත. මිළ වැඩි වීම තවදුරටත් සම්මත ජීවන තත්වයන් අඩු කරයි. වෛද්‍යප‍්‍රතිකාර සහ උසස් අධ්‍යාපනය දුෂ්ට ලෙස මිළ වැඩි තත්වයට පත් වී ඇත. ඒ අතර මේ සිත් පිත් නැති ක‍්‍රමයේ අපරාධකරුවෝ පිළිකුල් සහගත ලෙස විදහාපාන ඔවුන්ගේ වර්ධනය වන ධනය සහ බිලියනපතියන්ගේ ලැයිස්තු ගැන වන පුරසාරම් දෙඞීම යන සියල්ල අතරතුර, වඩාත් කුරිරු ජනතා විරෝධී ක‍්‍රමවේදයන් පවා සාදයි.
වහලුන් ලෙස වැඩකිරීමට සංක‍්‍රමණික කම්කරුවන්ට බලකෙරෙන්නේ කොතැනකද, ළමා සහ කාන්තා ජාවාරම් අතිවිශාල අනුපාතයකින් වැඩි වීමට පටන් ගෙන තිබෙන්නේ කොතැනකද, ‘පසුගාමී’ ඇෆ්ගනිස්ථානයේ හෝ ‘සංවර්ධිත’ ඇමෙරිකාවේ හෝ වෙනසක් නැතිව කාන්තාවන් දූෂණය කිරීම සහ මරා දැමීමේ කෲරත්වයෙන් පෙලීම දිගටම සිදුවන්නේ කොතැනකද, සුළු ජාතීන් හුදෙකලා කොට පීඩනයට ලක්කොට තිබෙන්නේ කොතැනකද, තරුණයින් දඩයම් කරනු ලබන සහ හිංසා කිරීමට ලක් කරන්නේ කොතැනකද, අඩුම තරමින් සාධාරණ වැටුපක් සහ ජීවන තත්වය උදෙසා වන ඉල්ලීම් වෙඩි උණ්ඩවලින් සහ සිරගත කිරීම්වලින් කපා දැමෙන්නේ කොතැනකද, තවත් මැයි දිනයක් එළඹ තිබේ.
ලාභය පිණිස සිදුකරන අන්ධ ලුහුබැඳයාම් නිසා සිදුවන පරිසර විනාශයන් මධ්‍යයේ, සෑම සමාජයක් තුළම සහ පීඩිත සහ අධිරාජ්‍යවාදී රටවල් අතර අසමානතාවයේ විවරය වේගයෙන් පළල් වෙන අතරවාරයේ, තවත් මැයි දිනයක් එළඹ තිබේ.
මර්ධනය සහ සූරාකෑම ප‍්‍රතිරෝධයන් උත්පාදනය කරයි. එමෙන්ම මේ ප‍්‍රතිරෝධයන් වර්ධනය කරයි. රටකට පසු රටක් වශයෙන් පංති අරගල සහ ජනතා කැරලි වල වර්ධනය වන රැල්ලට මේ ලෝකය සාක්‍ෂි දරයි. මේ ප‍්‍රචණ්ඩ කැළඹිලි වල ලෝකයයි. පුළුල් පරාසයක බලවේගයන් ක‍්‍රමයට එරෙහි අරගලය තුළට තල්ලු කෙරෙමින් තිබේ. වීදි තුළ කලහකාරීත්වය නව සමාජයක් ඉදි කිරීම උදෙසා, රැඩිකල් කඩා බිඳගෙන යෑමකට ප‍්‍රමාණවත් නොවන බවට කිසිදු සැකයක් නැත. එනමුදු එය සමස්ත නව පරපුරක් සමගම සම්බන්ධ වෙමින් කොමියුනිස්ට්වාදයේ විප්ලවීය මෙහෙයුමට ඔවුන් දිනාගනිමින් අතිවිශාල අවස්ථාවන් විවර කරයි. එය විප්ලවයට මග පාදයි. මෙය මූලධර්මයකි. එය දැඩි ලෙස ග‍්‍රහණය කළ යුතුමය.
දශකයකට පෙර හෝ ඊට කලකට පෙර, නිර්ධන පංතියේ පැවැත්ම ප‍්‍රශ්න කිරීමට ලක් වූහ. පංති අරගලය අනවශ්‍ය බව ප‍්‍රකාශ කෙරුණු අතර ඒ වෙනුවට මහජන ව්‍යාපාර ආදේශ කළ යුතු බව සලකනු ලැබිණි. ඉන්දියාව සහ චීනය වැනි රටවල් පමණක් නොව, තව තවත් අධිරාජ්‍යවාදී බලකඳවුරු වල පවා නැවත නැවතත් වූ සටන්කාමී කම්කරු අරගල අවස්ථාවන් අද ලෝකය පරීක්‍ෂාවට ලක් කොට ඇත. මේ සඳහා සෑම හේතුවක්ම ඇත. 21 වැනි ශත වර්ෂයේ තාක්‍ෂණික ආශ්චර්යයන් ගැන වූ පුරසාරම් කෙසේ වෙතත්, බංගලාදේශයේ ඇඟලුම් කර්මාන්තවල මිනීමරු බිම් තුළ, කටාර්හි වහල් ශ‍්‍රම කඳවුරු තුළ, චීනයේ ශ‍්‍රම බැරැක්ක තුළ හො අධිරාජ්‍යවාදී රටවල දැඩි ලෙස වැඩෙහි යොදවන වැඩ පළවල්වල, අතිවිශාල නිර්ධන පංතිකයින් ප‍්‍රමාණයකගේ තත්ත්වය 18 වැනි ශතවර්ෂයේ මෙන් කුරිරු වේ. ඒ අතරම, පැහැදිලි ලෙසම පාලනයේ මර්ධන ක‍්‍රමවේදයන් සහ වෙන කවරදාකටත් වඩා වැටුප් ශ‍්‍රමයේ නවීන මධ්‍යස්ථාන තුළ වැඩ ප‍්‍රමාණයන් වල වැඩි වීම නිර්ධනීන්ගේ හුස්ම හිර කරයි.
විවිධ මානයන්ගෙන්, ගෝලීයකරණයේ කොල්ලකෑම පීඩිත රටවල ගැඹුරින් සටහන් වී තිබේ. පුද්ගලීකරණය සහ නිදහස්වාදය සේවා නියුක්තියේ සමස්ත අංශ සහ කුඩා ව්‍යාපාර අතුගා දමා තිබේ. හැමවිටම අයහපත්, වැඩ කිරීමේ තත්ත්වය, දැරිය නොහැකි වී තිබේ. මෙය ගෝලීය අර්බුදයෙන් උග‍්‍ර කොට තිබේ. අති බහුතරයකගේ ජීවන තත්ත්වය නරක අතට හැරීමට ප‍්‍රතිලෝමව සමානුපාතිකව, පාලකයින් විසින් පැහැරගන්නා ලද අල්ලස් සහ ලාභ අභ්‍යවකාශයේ මුදුනටම ළඟා වී ඇත. ජනතාවගේ දු:ක්ඛිත බව වැඩිවෙන අතරවාරයේ, ඔවුන් ලබා ගන්නා විසල් කප්පාදු කිරීම් ගැන ඇස් හෙළමින් පාලකයෝ මුරණ්ඩු ලෙස දැවැන්ත ව්‍යාපෘති පසුපස හඹායති.
මේ සියල්ලටම යටින් නැවත නැවත සිදුවන කැරලි වල පිපිරීම් ඇති බව ලෝකය තුළ දක්නට ලැබේ. වෙළඳ ව්‍යාපාර සාමාන්‍ය ලෙස ගමන් නොකරයි. නියත අර්ථයෙන් මෙය අධිරාජ්‍යවාදීන්ට සහ උන්ගේ ගැත්තන්ටද සත්‍ය වේ. ඔවුන්ගේ වර්ධනය වන පොරය සෑහෙන පරිදි මෙය පෙන්වාදෙයි.
විප්ලවය සඳහා, කොමියුනිස්ට්වාදය සඳහා හඬගාන ලොකයක් තුළ, තවත් මැයි දිනයක් පැමිණේ; පංති විඥත නිර්ධනීන්ට සහ ඔවුන්ගේ පෙරමුණු බලඇණියට, මාඕවාදීන්ට, නිර්ධන පංතිකයින්ගේ ලෝකය පරිවර්තනය කිරීමේ මෙහෙයුමේ සහ නිර්ධන පංති ජාත්‍යන්තරවාදයේ ශ්‍රේෂ්ඨ සම්ප‍්‍රදායේ ග‍්‍රාහකය අල්ල ගැනීම උදෙසා වූ තවත් දිනයකි.
අද ලෝකයේ කිසිම තැනක සමාජවාදී රටක් නොමැත. පුළුල් වශයෙන් ප‍්‍රගතිශීලී වූ හෝ ජනතාවාදී වූ රජයක් පවා නොමැත. අතිමහත් දෙයක් කිරීමට තිබේ. එනමුදු නිර්ධනීන්ගේ ලෝකය නිදහස් කර ගැනීමේ මෙහෙයුම නොනවත්වා කරගෙන යෑමට ශක්තිය සහ විශ්වාසය ලබා දෙන සාධකද පවතී – මාක්ස්වාදය-ලෙනින්වාදය-මාඕවාදය හි පැහැදිලි බව සහ ප‍්‍රචණ්ඩා-බට්ටරායි කල්ලිය සහ එවේකියන්වාදය ඇතුළු සියළු පැහැයන්ගෙන් යුත් සංශෝධනවාදයට එරෙහි අරගලය ගැඹුරු වීම, ලෝකය පුරා දක්නට ලැබෙන අරගල රැල්ල, ඉන්දියාවේ සහ පිලිපීනයේ මහජන යුද්ධ සහ අනෙකුත් සමහර රටවල්වල ප‍්‍රතිසංවිධානය වීම් සහ සූදානම් වීම්, ජාත්‍යන්තරවාදී බැම්ම සහ මාඕවාදී පක්‍ෂ සහ සංවිධාන අතර ක‍්‍රියාකාරකම් ශක්තිමත් වීම.
මේ ශක්තීන් මත කරන ගොඩනැගීමෙන්, මාඕවාදීහු වීදි තුළ කැරලිකාරී ශක්තිය විප්ලවය දෙසට දැමීමේ දිශානතිය සඳහා සුදුසු සංවිධාන ආකරයන්, එහි මධ්‍යය ලෙස මාඕවාදී පක්‍ෂ ඉදිකිරීමෙන් සහ ශක්තිමත් කිරීමෙන් නිර්මාණාත්මකව සංවර්ධනය කළ යුතුය. ඔවුහු මාඕවාදී පක්‍ෂ සහ සංවිධානවල ජාත්‍යන්තර සංවිධානය සෑදීමේ කාර්යභාරය ඔසවා ගත යුතුයි. මෙය නිර්ධන පංතිකයින්ගේ සහ පීඩිත ජනතාවගේ සංවිධිත ජාත්‍යන්තර අධිරාජ්‍ය-විරෝධී පෙරමුණේ හරය විය යුතුයි. මෙලෙස මාඕවාදීන්ට, ජාත්‍යන්තර කොමියුනිස්ට් ව්‍යාපාරයේ නව සමගියක් සාක්‍ෂාත් කරගෙන, එය ලෝක ව්‍යාප්ත ජනතා අරගලවල පෙරමුණු රියෙහි තබා වත්මන් ලෝකයට විප්ලවීය විභවය මුළුමනින්ම මුදාහැර කුළු ගන්වා, මාක්ස්වාදය-ලෙනින්වාදය-මාඕවාදය පිහිටුවීමට සහ වර්ධනය කිරීමට හැකිවිය යුතුයි.
අධිරාජ්‍යවාදයට අනාගතයක් නැත! අනාගතය කොමියුනිස්ට්වාදය සතුය!
සියළු රටවල නිර්ධන පංතිකයින් සහ පීඩිත ජනතාව, සමගිවව්!
අධිරාජ්‍යවාදය සහ එහි මුර බල්ලන් භංගවේවා!
නිර්ධන පංති ජාත්‍යන්තරවාදය දිගුකල් දිනේවා!
ලෝක නිර්ධන පංති විප්ලවය දිගුකල් දිනේවා!
2014 මැයි 1
මාඕවාදී කොමියුනිස්ට් පක්ෂය ඉදිකිරීමේ කමිටුව, ගලීෂියාව – ස්පාඤ්ඤ ජනරජය
ඇෆ්ගනිස්ථානයේ කොමියුනිස්ට් (මාඕවාදී) පක්ෂය;
ඉන්දියානු කොමියුනිස්ට් පක්ෂය (මාක්ස්-ලෙනින්වාදී) නක්සල්බාරි;
මාඕවාදී ඉන්දියානු කොමියුනිස්ට් පක්ෂය
ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදය සහ පංති අරගලය – බි‍්‍රතාන්‍ය රාජ්‍ය
මහා කැළඹීම WSRP – වේල්සය බි‍්‍රතාන්‍ය රාජ්‍යය
කොමියුනිස්ට්වාදය දෙසට මහා පාගමන (මැඩ්රිඩ්, ස්පාඤ්ඤය);
මාඕවාදී කොමියුනිස්ට් කණ්ඩායම – එක්සත් ජනපදය
මාඕවාදී කොමියුනිස්ට් ව්‍යාපාරය ටියුනීසියාව
මාඕවාදී කොමියුනිස්ට් පක්ෂය-ප‍්‍රංශය;
මාඕවාදී කොමියුනිස්ට් පක්ෂය-ඉතාලිය;
මාඕවාදී කොමියුනිස්ට් පක්ෂය – තුර්කිය උතුරු කුර්දිස්ථාන්
මාඕවාදී විප්ලවීය ලීගය – ශ්‍රී ලංකාව
විප්ලවීය කොමියුනිස්ට් පක්ෂය (PCR-RCP කැනඩාව)
විප්ලවීය භාවිතාව – එක්සත් රාජධානිය
ජනතාවට සේවය කරනු – නොර්වේ කොමියුනිස්ට් ලීගය
කම්කරු හඬ – මලයාසියාව
ජනතාවට සේවය කරනු – ෂෙයිසායු
සොරෙල්හ් – ඔක්සිටානි – ප‍්‍රංශ රාජ්‍යය;
English copy…
Another May Day comes
Another May Day comes, in a world where the misery and deprivation suffered by billions of people is immensely aggravated by the prolonging crisis of the imperialist system. Millions have been thrown out of jobs. Social security is cut down. Growing price rise further depresses living standards. Medical treatment and higher education become atrociously expensive. Meanwhile the perpetrators of this merciless system workout even more vicious anti-people measures, all the while obnoxiously flaunting their swelling wealth and boasting of billionaire lists.
Another May Day, where immigrant workers are forced to labour as slaves, where the trafficking of women and children continue to increase in staggering proportions, where women continue to suffer the brutality of rape and murder no matter whether its ‘backward’ Afghanistan or ‘advanced’ USA, where minorities are isolated and suppressed, where the youth are hounded and persecuted, where the demand for something as minimal as fair wages and living conditions is cut down with bullets and imprisonment.
Another May Day, in the midst of environmental devastations caused by the blind pursuit of profit, in the midst of the rapidly widening chasm of inequality within each society and between imperialist and oppressed countries.
Oppression and exploitation generates resistance. And this resistance grows. This world is witness to the growing wave of class struggles and popular rebellions in country after country. This is a world of turmoil. A wide range of forces are being propelled into struggle against the system. The grooming of the streets is no doubt insufficient for a radical break, for the building of a new society. But it opens up tremendous opportunities for connecting with a whole new generation and winning them over to the revolutionary mission of communism. It paves the way to revolution. This is principal. It must be firmly grasped.
Just a decade or so ago, the existence of the proletariat itself was questioned. Class struggle was declared redundant and considered to be replaced by movements of ‘multitudes’. Today the world is marked by repeated occasions of militant workers struggles, not just in countries like India or China, but even more so in the citadels of imperialism. There is every reason for this. For all the tall talk of the technical wonders of the 21st century, whether in the killing fields of the garment industry in Bangladesh, the slave labour camps of Qatar, the labour barracks in China, or the sweat-shops of imperialist countries, the conditions in which the vast majority of proletarians labour are as atrocious as those of the 18th century. Meanwhile, explicitly oppressive methods of control and ever increasing workloads in the modern centres of wage slavery increasingly suffocate the proletarians.
At a different dimension, the ravages of globalisation have deeply marked the oppressed countries. Privatisation and liberalisation have wiped whole sectors of employment and small business. Working conditions, already bad, have become unbearable. This was aggravated by the global crisis. In inverse proportion to the worsening of living conditions of the vast majority, corruption and profit taking by the rulers have reached astronomic peaks. While the miseries of the people multiply, the rulers obstinately pursue grandiose projects eying the fat cuts they will get.
All of this underlies the repeated outbursts of rebellion seen in the world. Business cannot go on as usual. In a certain sense this is true of the imperialists and their lackeys too. Their growing contention amply indicates this.
Another May Day comes, in a world crying out for revolution, for communism; a day for the class conscious proletariat and their vanguard, the Maoists, to take stock of the world transforming mission of the proletariat and the great traditions of proletarian internationalism.
Today there is no socialist country. Not even a government that can be broadly qualified as progressive, pro people. There is much, much, to be done. But there are also factors that give strength and confidence in pursuing the world emancipatory mission of the proletariat—the clarity of Marxism-Leninism-Maoism and the deepening of the struggle against revisionism of all hues including those of the Prachanda-Bhattarai clique and Avakianism, the wave of struggles seen all over the world, the people’s wars in India and the Philippines and its reorganisation or preparation in some other countries, the strengthening of internationalist ties and activities among Maoist parties and organisations.
Building on these strengths, the Maoists must creatively develop forms of organisation suitable for orienting the rebellious energy of the streets towards revolution, with the building and strengthening of Maoist parties at its center. They must take up the task of building an international organisation of Maoist parties and organisations. This must be the core of an organised international anti-imperialist front of the proletarians and oppressed peoples. Thus the Maoists will be able to establish and develop Marxism-Leninism-Maoism, realise a new unity of the international communist movement, place it at the van of worldwide people’s struggles and fully unleash and realize the revolutionary potential of the present world.
liberationbase 